ببين تفاوت ره زكجا تا به كجاست!
نویسنده: ابو زینب، محمد «بهرامی»
(راه‌کار نواندیشان و راه‌كار قرآن برای نجات امت اسلامی از نابسامانى‌هاى کنونی!)
مقدمه
پس از آن که به یُمن جهاد مسلمانان، اتحاد جماهیر شوری، در افغانستان، مفتضحانه شکست خورد و فروپاشید، نتیجه و ثمرۀ جهد و جهاد مسلمانان، به تاراج رفت و پس از مدتی آمریکا روی کار آمد و جای خالی دشمن قبلی را پر کرد. پس از سقوط حکومت طالبان و روی کار آمدن حکومت جدید، دسته‌ای از فرزندان ناخلف این مرزوبوم، با تأثر از برخی از روشن‌فکران معلوم الحال، داعیۀ نواندیشی سردادند و (و به پندار خود) طرحی نو درانداختند و خواهان تغییر کل دست‌گاه مسلمانی شدند؛ اینان، هیچ‌کدام از برداشت‌ها و قرائت‌های گذشته و موجود در جهان اسلام، از اسلام را ممثل اسلام واقعی (خود شان) نمی‌دانند و می‌گویند تنها کسانی که اسلام را به معنای واقعی شناخته‌اند، ماییم و هیچ‌کس نباید از خط فرمان ما سر بردارد. در این نوشته، به راه‌کار پیش‌نهادی آنان و راه‌کار قرآن، خواهیم پرداخت و پس از مقایسه، میزان پای‌بندی و احترام نواندیشان به قرآن، بر همگان هویدا خواهد گشت.
نکته‌ای که در این مقام، گفتنی می‌نماید این است که نواندیشان با هم هم‌سان و مساوی نیستند؛ بسیاری از نوجوانان و جوانان را داریم که نادانسته، طوطی‌وار سخنان اینان را تکرار می‌کنند و به علوم و فنون، کم‌ترین شناختی ندارند و از پیامد‌ها و نتایج خطیر سخنان اینان، پاک بی‌خبرند و به عمق سخنان اینان پی‌نبرده‌اند. در مدار و محور این حلقه هم دو دسته قابل مشاهده‌اند، دسته‌ای محافظه‌کارترند و خون‌سردتر و با زدن ریشه‌ها می‌خواهند، سرشاخه‌ها را بخشکانند؛ دسته‌ای دیگر، عجولانه‌تر و احساساتی‌تر عمل می‌کنند و آن چه را در درون دارند با کنشی نه چندان جدی، بیرون می‌ریزند.
راه‌کار و راه حل قرآن و سنت
باید گفت که الله متعال در ده‌ها و صد‌ها آیت قرآنی، بیان نموده است که راز پیروزی و ترقی و پیشرفت مسلمانان، هم در این جهان و هم در آن جهان، در بازگشت به دین اسلام و تمسک به احکام و فرمان‌های الهی نفهته است و بس و در مقابل، بیان شده است که همه سختی‌ها و بدبختی‌ها و نابسامانی‌ها (ناامنی‌ها، خون‌ریزی‌ها، بی‌کاری‌ها، بی‌پولی‌ها، همه و همه)، ریشه در بی‌توجهی و عدم اجرا و تطبیق قانون و شریعت الهی دارد.
به گونه‌ی نمونه، به چند آیت در زیر، اشاره می‌کنیم:
“وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ”
اگر مردمان این شهرها و آبادیها (به الله و انبیاء) ایمان می‌آوردند و (از کفر و معاصی) پرهیز می‌کردند، (درگاه خیرات و) برکات آسمان و زمین را بر روی آنان می‌گشودیم (و از بلایا و آفات به دورشان می‌داشتیم) ولی آنان به تکذیب (پیغمبران و انکار حقائق) پرداختند و ما هم ایشان را به کیفر اعمالشان گرفتار و مجازات نمودیم (و عبرت جهانیانشان کردیم). 2
“وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ…” 3
و اگر آنان به تورات و انجیل (اصلی و دست‌نخورده) و بدان چه که از سوی پروردگارشان (به نام قرآن) بر آنان نازل شده است عمل بکنند (و در میان خود قوانین الهی را پیاده کنند و برپای دارند) از بالای سر خود و از زیرپای خود (و از هر سو، غرق در نعمت شده و از آسمان و زمین) روزی خواهند خورد.
“يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا * يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا” 4
ای مؤمنان! از خدا بترسید (و خویشتن را با انجام خوبی‌ها و دوری از بدی‌ها از عذاب او در امان دارید) و سخن حق و درست بگویید. در نتیجه الله (توفیق خیرتان می‌دهد و) اعمال تان را بایسته می‌کند و گناهان تان را می‌بخشاید. اصلاً هر که از الله و پیغمبرش فرمان‌برداری کند، قطعاً به پیروزی و کامیابی بزرگی دست می‌یابد.
هم‌چنان پیام‌بر (صلی الله علیه وسلم) در احادیث بی‌شماری، تنها راه فوز و فلاح دنیا و آخرت را در به کاربستن و اجرای اوامر قرآنی و حدیثی، معرفی می‌کند و عدم تطبیق قانون و شریعت الهی را، سرچشمه‌ی همه بدبختی‌ها و نابسامانی‌ها شناسایی می‌کند.
به عنوان نمونه به ترجمۀ حدیث زیر، توجه نمایید:
«در میان هر قوم و ملتی که زنا و روسپی‌گری، شایع و عام شود، مردم آن به بیماری طاعون و بیماری‌هایی که در گذشته وجود نداشته است، گرفتار و مبتلا خواهند شد!
هر ملت و امتی که کم‌فروشی کنند و ترازو بزنند (و اقتصاد شان بر بنیاد قوانین اسلامی استوار نباشد)، قحطی و سختی و بدبختی و رهبر و حاکم ظالم، دامن‌گیر شان می‌شود.
هر ملتی که زکات مال های خود را ندهند، به خوشک‌سالی مبتلا خواهند شد و اگر ترس نابودیِ چهار پایان و حیوانات وجود نمی‌داشت، نم آبی، نمی‌دیدند.
هر ملتی که پیمان الله و پیامبراش را، رعایت نکنند، الله دشمنی بیگانه و خارجی، بر آنان چیره می‌گرداند و آن مال ناچیزی هم که دارند، از آنان می‌گیرد.
و هر ملتى كه سران و پیشوایان شان، قانون قرآن را حاکم نکنند و به آن چه الله نازل کرده است، چنگ نزنند، به جنگ‌های داخلی و خانه‌جنگی، گرفتار خواهند آمد.» 5
شیوع و عام شدن زنا و به تعقیب آن گرفتار آمدن به بیماری های بی‌سابقه، از پیامدهای تعطیل حد زنا است؛ فقر و تنگدستی، از پیامدهای، حاکم نبودن نظام اقتصاد اسلامی و فرمان‌های تنظیم کنندۀ نظام مالی است. جنگ‌های داخلی و خانمان‌سوز، از پیامدهای عدم تطبیق شریعت و قانون الهی در زندگی است.
از آن چه گفته آمد، روشن شد که بر بنیاد آیات صریح و تاویل ناپذیر قرآن، تنها راه بیرون رفت از معضلات و مشکلات کنونیِ امت اسلامی و بشر، در اجرا و تطبیق قانون قرآن و اسلام نهفته است و به هر پیمانه‌ای که از قرآن و قوانین اسلامی، دور باشیم، به همان پیمانه، شاهد نابسامانی‌ها و سختی‌ها و بدبختی‌ها خواهیم بود. در این جا، به راه‌کار نواندیشان و نوگرایان، خواهیم پرداخت.
راه‌کار و راه حال نواندیشان
نواندیشان یا نوگرایان، نه تنها بازگشت به اسلام و تطبیق شریعت و قانون الهی را راه حل نمی‌دانند که اجرا و تطبیق آن را در شرایط کنونی جرمی نابشودنی و کاری دور از عقل و منطق قلم‌داد کرده و داعیه داران آن را به سخره می‌گیرند و آنان را با اوصافی چون «کهنه‌فکری»، «قرون وسطایی»، «واپس‌گرایی» و «ارتجاع» می نوازند. این مردم، نقش دین را در تنظیم امور شخصی و فردی و به تعبیر خود شان، «رابطۀ عمودی» فرو می‌کاهند و باید‌ها و نباید‌های دینی را در بعد اجتماعی، به ویژه سیاسی و به تعبیری در تنظیم «رابطۀ افقی» توصیه‌ها و ارشادات غیر الزامی و به درد نخور و مقید به قید زمان و مکان، معرفی می‌کنند. اینان بدین باورند که امروزه، بشر به رشد و پیشرفت عقلی‌ای رسیده که خود بتواند مصالح و مفاسد خود را تشخیص دهد و سرنوشت خود را به دست خود رقم بزند و برای خود امر و نهی و باید و نباید وضع کند.
بنده در صفحه‌ی یکی از نواندیشان خیره‌سر و شوخ‌چشم دیدم که با کمال وقاحت نوشته بود: «نقش اسلام سیاسی در گسترش دامنه خشونت ورزی دینی طی دهه های اخیر بسیار پررنگ بوده است»؛ گویا کسی می‌پرسد که برای این که دیگر خشونتی نداشته باشیم و در امن و آسایش دو گیتی، زندگی کنیم و به پیشرفت و ترقی نایل شویم، راه حل پیش‌نهادی شما چیست؟ در کمنت، در پاسخ می‌نویسد: «راه حلش اینه که اسلام فقط بر ساماندهی رابطه عمودی انسان با خدا تمرکز کنه و ساماندهی رابطه انسانها با یکدیگر به خرد جمعی و قرارداد اجتماعی واگذار شود.» 6
باید گفت، نامیدن گوینده‌ی این سخن و هم‌فکران او به «نواندیش» خالی از تسامح نیست و حق آنست که چنین کسانی «سکولاریست» و «دموکرات»، خوانده شوند. مگر اندیشه (و می‌توان گفت کیش وآیین) سکولاریزم غیر از محدود نمودن دین در «رابطۀ عمودی انسان با خدا» و جدا نمودن دین از زندگی است؟! مگر سکولاریزم در بعد سیاسی چیزی جز دموکراسی است؟! مگر «قرارداد جمعی» (نظریة العقد الاجتماعي) زاییدۀ افکار پوسیده و خیال‌باف و الحادیِ کسانی نیست که دین را مایۀ عقب‌ماندگی و بدبختی بشریت، پنداشته‌اند؟! آیا ممکن است کسی الله را حکیم و علیم و رحیم بداند و با این هم، ارشاد و دستور او را، به سخره بگیرد و به کاربستن آن را، مایۀ بدبختی و نگون‌ساری و عقب‌ماندگی معرفی کند؟! آیا چنین سخنانی با ادعای مسلمانی، قابل جمع است؟!
«باش تا دیوانه گویندم همه فرزانگان! _____ ترک جان نتوان گرفتن تا تو گویی عاقل است»
نتیجه‌گیری
از آن چه نوشته آمد، دور بودن مدعیان نواندیشیِ سکولار از قرآن و اندیشۀ قرآنی و اسلامی، به نیکویی تمام، روشن شد. قرآن، راه حل را در بازگشت به فرمان‌های الهی، می‌داند، نواندیشان در کنار گذاشتن قوانین الهی. قرآن مایۀ همه بدبختی‌های مسلمانان و تمام بشر را دوری از شریعت اسلامی معرفی می‌کند، نواندیشان همه بدبختی‌ها را محصول اجرا و تطبیق قوانین قرآنی. قرآن تحاکم به قوانین بشری را کفر می‌داند و اینان واجب و فریضۀ عقلانی.
پانوشت‌ها
- اعراف/96
- ترجمۀ آیات، با تصرفی اندک، از تفسیر نور، اثر مصطفی خرمدل، گرفته شده است.
- مائده/66
- احزاب/ 70 و 71
- (به روايت ابن ماجه و دیگران؛ شیخ آلبانی آن را حسن دانسته است)
- بنگرید به: صفحه‌ی فیس‌بوک «Abdulkabir Salehi، 12 جولای سال 2010،، ساعت 7:21 بعد از ظهر.
څرګندونه مو لاندې وليکئ