خواهرم! هر روز را عمر جديدي بدان

إذا غامرت في شرف مروم      فلا تقنع بما دون النجوم
«هرگاه در امر مهمي وارد شدي به كمتر از ستارگان قانع مشو».
دوري از خدا، پيامد و نتيجه‌ي تلخي دارد؛ هرگاه استعداد و انرژي و زيبايي و شناخت، توفيق الهي و بركت خداوندي را به همراه نداشته باشند، به رنج و بلا تبديل مي‌شوند. بنابراين خداوند، مردم را از سرانجام نسيان و فراموشي و دوري از خود برحذر مي‌دارد. فرض كن به راه خودت مي‌روي كه ناگهان ماشيني، با تمام سرعت به گونه‌اي از كنارت مي‌گذرد كه انگار چرخهاي آن با چنگ و دندان به جان زمين افتاده‌اند؛ در آن هنگام تو،احساس مي‌كني كه گويا نزديك است كه مي‌خواهد تو را درهم بكوبد و به زندگيت خاتمه دهد؛ بنابراين چاره‌اي جز جستن راه نجات و فرار سريع نداري… خداوند نيز بندگانش را متوجه مي‌نمايد كه وقتي از او روي‌گردان شوند، در واقع در معرض چنين مهلكه‌هايي قرار دارند و به آنان توصيه مي‌كند تا هر چه زودتر به فكر نجات خويش برآيند و نجات را فقط نزد خدا خواهند يافت: فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥٠)وَلا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥١) (ذاريات:50و51) «پس بشتابید به سوي خدا؛ بي‌گمان من، براي شما هشداردهنده‌اي آشكار از جانب او هستم. و با خدا معبودي ديگر قرار ندهيد؛ من از جانب او براي شما بيم‌دهنده‌ي آشكارگري هستم». در اين آيه، از انسان درخواست مي‌شود تا به تجديد خويش بپردازد و زندگيش را دوباره سامان دهد، رابطه بهتري با خدايش برقرار نمايد، عمل كاملتري انجام دهد و پيماني ببندد كه آن را با اين دعا تعبير كند: «بار خدايا! تو پروردگار من هستي؛ هيچ معبود به حقي جز تو نيست؛ مرا آفريده‌اي و من، بنده‌ات مي‌باشم و تا آنجا كه مي‌توانم بر عهد و وعده‌ات پايبندم، و از شرّ آنچه نموده‌ام، به تو پناه مي‌برم؛ به نعمت‌هايي كه به من ارزاني داشته‌اي اعتراف مي‌كنم و به گناهانم اقرار مي‌نمايم؛ پس مرا بيامرز. زيرا هيچ كسي جز تو، گناهان را نمي‌آمرزد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

از کتاب:خوشبخت‌ترین زن دنیا